غرق نگاهم می شوی تا با تو خلوت می کنم
با عشق بی اندازه ام، وقتی مجابت می کنم
تو سِحری از نیلوفری می بندی ام در پای خود
قدری سماجت هم کنی، در جا اجابت می کنم
تو اشک را بخشیده ای تا وسعت دیدم شود
من هم بدون واهمه، دل را به نامت می کنم
بی آب مانده بوته ام، از عاشقی هم، تشنه تر...
به بوسه های نم زده، چون غنچه عادت می کنم
وقتی به جا می آورم، مثل عبادت، عشق را
یکباره باران می زند، وقتی که نیت می کنم
برای بهبود ترتیب ابیات و ایجاد یک جریان روایی بهتر در شعر، میتوانید ابیات را به گونهای تنظیم کنید که داستان عشق و احساسات شاعر به صورت مرحلهبهمرحله و با یک جریان منطقی پیش برود. در ادامه، پیشنهادی برای ترتیب ابیات ارائه میدهم:
---
### ترتیب پیشنهادی:
۱. **شروع با احساس اولیه و جذبهی عشق:**
**غرق نگاهم میشوی تا با تو خلوت میکنم
با عشق بیاندازهام، وقتی مجابت میکنم**
این بیت به خوبی شروع شعر را شکل میدهد و نشان میدهد که شاعر در نگاه معشوق غرق شده و با عشق بیاندازهاش سعی در راضی کردن معشوق دارد.
---
۲. **تسلیم و جذبهی بیشتر:**
**تو سِحری از نیلوفری، میبندیام در پای خود
قدری سماجت هم کنی، در جا اجابت میکنم**
این بیت نشان میدهد که شاعر کاملاً تسلیم معشوق شده و حتی با کمی اصرار، بیدرنگ خواستههای او را برآورده میکند.
---
۳. **تأثیر عشق بر شاعر:**
**تو اشک را بخشیدهای، تا وسعت دیدم شود
من هم بدون واهمه، دل را به نامت میکنم**
این بیت نشان میدهد که عشق معشوق چنان تأثیر عمیقی بر شاعر گذاشته که او را به درک بالاتری از زندگی رسانده و باعث شده بدون ترس، دلش را به معشوق بسپارد.
---
۴. **احساس نیاز و تشنگی:**
**بیآب مانده بوتهام، از عاشقی هم، تشنهتر...
به بوسههای نمزده، چون غنچه عادت میکنم**
این بیت نشان میدهد که شاعر با وجود همهی عشق و تسلیم، هنوز احساس تشنگی و نیاز دارد، اما با بوسههای معشوق، مانند غنچهای میشود که به این حالت عادت کرده است.
---
۵. **پایان با اوج عشق و تقدس:**
**وقتی به جا میآورم، مثل عبادت، عشق را
یکباره باران میزند، وقتی که نیت میکنم**
این بیت به عنوان پایان شعر، نشان میدهد که عشق شاعر به حدی رسیده که مانند یک عبادت مقدس است و با نیت خالص او، گویی جهان به او پاسخ میدهد و باران می بارد.