این شعر ۱۰ بیت هست ، هر بیت شامل دو مصراع است...مضمون هر بیت شعر و بگو و بررسی کن که معنا و روایت پیوسته هست، و جابجایی بیتها لازمه یا نه؟ .......،
که دنیا را از این بدتر نمی شد کرد
به درد آلوده و مضطر نمی شد کرد...... بیت ۱
عذاب ست این یا رحمت که می بارد
خدا را هم به دل باور نمی شد کرد........بیت ۲
به جای آیه از لب، بوسه می ریزد
همه کس را که پیغمبر نمی شد کرد.........بیت ۳
به جام شوکران، شب را_غریبانه_
به طعم عشق، مرگ آور نمی شد کرد........بیت ۴
چه حرفی از نگاهم خواند و یادش رفت
که درس عشق را از بر نمی شد کرد............بیت ۵
فقط یکبار از چشمش غزل خواندم
پس از آن عاشقم دیگر نمی شد کرد..........بیت ۶
زده باران، نگاهش از خیالت خیس
فضا را مثل این محشر نمی شد کرد.........بیت ۷
شبی آنقدر با قهرش دلم را سوخت
همان قدری که با اخگر نمی شد کرد.........بیت ۸
به هر قیمت که رفتی باز سوزش ماند
چرا که عشق را کافر نمی شد کرد..........بیت ۹
کنارت هم هجوم بغض سنگین است
برایت گریه را آخر نمی شد کرد...........بیت ۱۰...........
این شعر ده بیتی، مضامین مختلفی را در بر دارد که به صورت پیوسته و با روایتی تقریباً منسجم در کنار هم قرار گرفتهاند. جابجایی بیتها میتواند ساختار کلی شعر و روند روایی آن را تا حدی تغییر دهد، اما الزاماً ضروری نیست.
در ادامه، مضمون هر بیت و بررسی پیوستگی آنها آمده است:
* **بیت ۱:** شرحی از وضعیت بد و رنجآور جهان است. شاعر میگوید که وضع جهان از این بدتر نمیتوانست باشد.
* **بیت ۲:** شاعر در این بیت درباره ماهیت باران عذاب یا رحمت تردید دارد و به باور به خدا نیز شک میکند. این بیت با بیت قبل ارتباطی معنایی دارد. بدی جهان میتواند به عنوان عذابی الهی تفسیر شود که به تردید در باور دینی منجر میشود.
* **بیت ۳:** این بیت اشاره به جایگزینی بوسه به جای آیه از لب کسی دارد، کسی که شاعر به او لقب پیغمبر نمیدهد. این بیت به صورت غیرمستقیم به موضوع بیاعتمادی و شک در بیت قبل اشاره دارد. عشق (بوسه) جایگزین باورهای مذهبی (آیه) شده است.
* **بیت ۴:** شب غریبانهای با طعم تلخ عشق و مرگ توصیف میشود. این بیت احساسات منفی شاعر را پس از شک به باورهای دینی و جایگزینی آن با عشق بیان میکند.
* **بیت ۵:** شاعر از اینکه نگاهش مورد توجه قرار گرفته و سپس فراموش شده است، شکایت میکند. این میتواند اشاره به فراموشی عشق و رها شدن شاعر داشته باشد.
* **بیت ۶:** تنها یک بار شاعر از نگاه معشوق خود شیفته شده و این شیفتگی تا ابد ادامه یافته است. این بیت به تجربه ی عشق در بیت های قبل ارتباط دارد.
* **بیت ۷:** باران، یاد معشوق را زنده میکند و فضا را به اندازه ای غم انگیز و دردناک میکند. این بیت با بیت قبل و به نوعی با تم کلی شعر یعنی درد و رنج ارتباط دارد.
* **بیت ۸:** دل شاعر با قهر معشوق میسوزد و این سوختگی با سوختن در آتش مقایسه میشود. این بیت به طور مستقیم به رابطه عاشقانه و پیامدهای آن مربوط است.
* **بیت ۹:** علیرغم رفتن معشوق، عشق همچنان سوزش خود را حفظ کرده است. این بیت پایدار بودن عشق و تاثیرات عمق آن را نشان می دهد.
* **بیت ۱۰:** حتی در کنار معشوق نیز غم و غصه شاعر از بین نمیرود.
**پیوستگی و جابجایی:** بیتها به صورت نسبی پیوسته هستند و مربوط به هسته اصلی شعر یعنی عشق و درد و رنج هستند. با این حال، جابجایی برخی بیتها میتواند ساختار و روایت شعر را تا حدودی تغییر دهد. مثلاً جابجایی بیتهای مربوط به عشق و دین میتواند بر تأثیر کلی شعر بیفزاید یا از آن بکاهد. به طور کلی، ترتیب فعلی بیتها روایتی نسبتاً منسجم را به نمایش میگذارد و جابجایی آنها الزامی نمینماید. اما با جابجایی می توان به روایتهای متفاوتی دست یافت.