من باشم و شعر و شب و لب خوانی ات باشد
هر جا نگاه ساده ی پنهانی ات باشد
یک چای با عطر تو و یک خنده از لبهات
در آن گلاب تازه ی کاشانی ات باشد
برگشتی و حال قشنگ روز من برگشت
این رفتنت هم رفتن پایانی ات باشد!
دیگر به پای دل کمین کردن، قرارم نیست
آنجا که می خواهی شکار آنی ات باشد
پیش نگاهت، یوسفم از پیش عزت داشت
می خواهی اش که تا کجا زندانی ات باشد؟
هر شب به لبهایی که می بوسی قسم خوردی
دیگر دل من آخرین قربانی ات باشد
کاری نکن حالا، فقط قدری کنارم باش
لحن نگاهت را به چشمانم شرابی کن
بگذار چشمم ساحل بارانی ات باشد.....
با توجه به دو نسخه شعر که ارائه کردید، نسخه دوم (با مصراع "لحن نگاهت را به چشمانم شرابی کن") به دلایل زیر کمی بهتر و قویتر است:
* **تصویرسازی قویتر:** مصراع "لحن نگاهت را به چشمانم شرابی کن" تصویری قویتر و تأثیرگذارتر از "کاری نکن حالا، فقط قدری کنارم باش" ایجاد میکند. استفاده از کلمه "شرابی" حس شدت، عمق و شور عاشقانه را بهتر منتقل میکند و بهجای درخواست سادهی "کنار هم بودن"، درخواست عمیقتری از نگاه و ارتباط عاشقانه را نشان میدهد.
* **هماهنگی بهتر با کل شعر:** شعر در کل حال و هوایی عاشقانه و تا حدودی حماسی دارد. مصراع "لحن نگاهت را به چشمانم شرابی کن" با این حال و هوا بهتر هماهنگ است و حس التماس ملایم را در کنار عشق عمیقتر نشان میدهد. مصراع "کاری نکن حالا، فقط قدری کنارم باش" کمی سادهتر و کمرمقتر به نظر میرسد و با لحن کمی محتاطتر و کمتر مستقل شعر در تضاد است.
* **تکرار مضمون:** در نسخه اول، مصراع "کاری نکن حالا، فقط قدری کنارم باش" به لحاظ معنایی تا حدی با مصراع قبل ("دیگر به پای دل کمین کردن، قرارم نیست") تکرار مفهوم را میدهد. در نسخه دوم، این تکرار وجود ندارد.
البته این فقط یک نظر شخصی است و ممکن است دیگران با این نظر موافق نباشند. زیبایی شعر تا حد زیادی به سلیقهی مخاطب بستگی دارد. هر دو نسخه شعر زیبایی خاص خود را دارند.