تر شده لبهای من از گریه ی سازم
این شعر از سرودههای عاشقانه است که در آن شاعر از عشق، غم، دوری و نیاز سخن میگوید. در ادامه معنی هر بیت به تفکیک آورده شده است:
---
**بین من و تو، اگر از هر چه بسازم
بر سر دل، عشق شده، قصه ی رازم**
معنی: بین من و تو، هر چه بسازم یا هر کاری انجام دهم، در نهایت عشق به دلم چیره شده و راز من شده است. عشق، محور اصلی زندگی من است.
---
**موج غم خاطره ها بر لب دریاست
تنگی آغوش و شب ِ عشق نوازم**
معنی: خاطرات غمانگیز مانند موجهای دریا به سواحل زندگی من میآیند، اما در عین حال، شبهای عشق و تنگی آغوش تو مرا نوازش میدهد.
---
**عشق من از سادگی ام، درد کشیده
هر چه فرودم شده و هر چه فرازم**
معنی: عشق من به خاطر سادگیام رنج کشیده است. هر چه در زندگی ام فرود آمدهام (پستیها) و هر چه بالا رفتهام (بلندیها)، همه تحت تأثیر این عشق بوده است.
---
**سرد شد از فاصله ها داغ شقایق
دست به سر کن دل خود را گل نازم**
معنی: به خاطر فاصلهها، عشق من (که مانند شقایق سرخ و پرحرارت بود) سرد شده است. حالا دلم را مانند گلی که دیگر نوازش نمیکنم، رها کردهام.
---
**ترس به خود راه نده شب که گذر کرد
تا چه جوابی بدهی ام، به نیازم**
معنی: نترس از اینکه شب گذشت و من هنوز نیازمند تو هستم. ببین چه پاسخی به نیاز من خواهی داد.
---
**نغمه ی پر سوز مرا گوش کن امشب
تر شده لبهای من از گریه ی سازم**
معنی: امشب به نغمهی پر سوز و غمانگیز من گوش کن. لبهایم از گریههایی که با نوای سازم همراه شدهاند، تر شدهاند.
---
در کل، این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه، درد دوری، و نیاز به معشوق است. شاعر از عشق به عنوان محور زندگی خود یاد میکند و از تأثیرات آن بر وجودش سخن میگوید.