از فصل سوفیات
شبی که صبح شد، تو را دیده بودم
رویا نبود، دنیای دیگری هم نبود،
درآغوش هیچ کس هم نبود،
دستهای توبود و
شروعی گرم...
خودت بودی و نفسهای خودت بود
اما من،...
آنقدر حس خوبی داشتی
انگار نه انگار که
مرده بودم!
..
۷اسفند۱۴۰۰
از فصل سوفیات
آرزو حاجی خانی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد